The One-Person Product – Tumblr.com
Marco เขียนถึงผู้ก่อตั้ง Tumblr.com, David Karp, หลังจากที่ได้ข่าวว่า Yahoo ประกาศซื้อ Tumblr ในราคา $1.1 Billion
http://www.marco.org/2013/05/20/one-person-product
อ่านแล้วรู้สึกได้ถึงความมุ่งมั่น ความเชื่อ แล้วก็ passion ในสิ่งที่ทำเลย
Marco เขียนบทความนี้ได้ดีจริงๆ
Update #1: จำได้คร่าวๆ ว่า Marco เป็น Co-Founder ร่วมกับ David เป็นคนเขียน Code เริ่มต้นให้กับ Tumblr เกือบทั้งหมด แล้วสุดท้ายลาออกมาทำ Instapaper ของตัวเอง แต่ก็ยังรับเป็นที่ปรึกษาให้กับ Tumblr ต่อ
Update #2: มุมมองของ K.เม่น เกี่ยวกับ Tumblr เขียนได้โดนใจจริงๆ
“ระบบบล็อกที่มาแรงอีกตัวก็คือ http://www.tumblr.com/ หลังจากทดลองใช้มาระยะหนึ่ง และรับฟังข้อคิดเห็นจากเพื่อนๆ ที่ใช้ ก็พบว่าสิ่งที่น่าสนใจของ Tumblr คือระบบ Tag บทความที่เชื่อมโยงบล็อกต่างๆ เข้าด้วยกัน
สำหรับ Facebook สิ่งที่เราสนใจคือ “บุคคล” ไม่ว่าบุคคลนั้นจะทำอะไร ข้อดีคือทำให้เรารู้จักตัวตนกันมากขึ้น ข้อเสียคือยากที่จะปกปิดตัวตน ซึ่งเป็นปัญหาของวัยรุ่นสมัยใหม่ที่รู้สึกอึดอัดที่จะใช้เฟสบุคมากขึ้น เรื่อยๆ (คนเราย่อมต้องเคยทำเรื่องโง่ๆ ทั้งหลายในชีวิต สำหรับคนรุ่นเก่า เรื่องโง่ๆ นั้นกลายเป็นแค่เรื่องเล่า แต่สำหรับคนรุ่นใหม่ เรื่องโง่ๆ นั้นกลายเป็นหลักฐาน)
สำหรับ Twitter สิ่งที่เราสนใจคือ “ทรรศนะขนาดสั้น” ไม่ว่าจะมาจากใคร มีตัวตนจริงหรือไม่ ทำให้ Twitter เชื่อมโยงเจ้าของทรรศนะเข้าด้วยกัน และเสือกกันได้ตลอดเวลา เพราะ Default ของ Twitter คือ “เปิดต่อสาธารณะ”
สำหรับ WordPress.com เป็นระบบ “บล็อกส่วนตัว” แม้จะเปิดให้คนอ่านทั่วไป แต่หากเขียนแล้วไม่มีเพื่อนมาตั้งใจอ่าน ก็จะอ้างว้างง่ายดายยิ่ง (เพื่อนๆ จะตั้งใจอ่านสเตตัสก็เหลือน้อยเต็มที จะมาตั้งใจอ่านบล็อกก็ยิ่งหายาก) คนที่เริ่มเขียนบล็อกใน WordPress.com เลยปล่อยร้างกันเยอะมาก เพราะใช้เวลาเขียนเยอะกว่าสเตตัส แล้วยังหาเพื่อนมาอ่านยาก
แล้ว Tumblr ละ? Tumblr แม้จะเริ่มต้นคล้าย Facebook/WordPress ในแง่ “สร้างบล็อกส่วนตัว” แต่พอเราเร่ิมเขียนบทความ เราจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของชุมชนทันที เราสามารถ “เสือก” ใน Tag อื่นๆ ที่มีคนสนใจร่วมกันอยู่ได้ นำ blog ของคนอื่นมา re-blog ได้ (เหมือน re-tweet ใน twitter) ทำให้แม้จะมีพื้นที่ส่วนตัว แต่ก็มีประเด็นส่วนรวมได้หลากหลายผ่าน Tag
Tumblr เองสนับสนุนให้เราสร้างหลาย Account เพื่อทำให้แต่ละ Account เป็นบล็อกที่มีประเด็นชัดเจน นั่นเลยยิ่งทำให้เราไม่ต้องเปิดเผยตัวตนเหมือน Facebook แต่ก็หาคนที่สนใจเรื่องเดียวเชิงลึกได้เหมือน Twitter
แต่เนื่องจาก Tag ใน Tumblr เป็นประเด็นภาษาอังกฤษซะเกือบหมด กระผมเลยยังหาเรื่องเสือกชาวบ้านไม่ค่อยได้ ก็มาอัพสเตตัสต่อไปละกันนะ :)”
Credit: https://www.facebook.com/MennStudio/posts/514205365293684
