กิจวัตรประจำวัน

ตื่นเช้ามา เอาขวดนมไปล้างน้ำ, ซักผ้า, รองน้ำเข้าตู้เย็น, ต้มน้ำใส่คูลเลอร์, หุงข้าว, ตอบอีเมลลูกค้า, ตากผ้า, รดน้ำต้นไม้, ตอบอีเมลลูกค้าอีกรอบ, สั่งของจากซัพพลายเออร์, อาบน้ำแอล, อัพเดทราคาสินค้าต่างๆ (อันนี้นานสุด เพราะสินค้ามีเป็นพันรายการ บางวันนอนน้อย เหนื่อย ก็ไม่ได้อัพเดท), เสร็จราวๆ เที่ยงกว่าๆ ถึงได้ออกไปกินข้าว

หลังเที่ยง พาแอลไปเล่นที่อพาร์ทเม้นท์, ออกไปกดเงินเตรียมจ่ายซัพพลายเออร์, จ่ายตลาดซื้อของสด ไว้ทำกับข้าว, ชงนมให้แอล พร้อมกล่อมแอลนอนรอบบ่าย, เสร็จแล้วก็นอนงีบเอาแรง

ตื่นมาบ่ายแก่ๆ ตอบอีเมลลูกค้า, แพ็คของ, ส่งของที่ไปรษณีย์, แพ็คของ. ส่งของที่ขนส่ง, อัพเดทสถานะส่งสินค้าให้ลูกค้า, เก็บผ้า, ออกไปวิ่ง

วิ่งเสร็จกลับมาค่ำๆ อาบน้ำ, ไปกินข้าวเย็น, พาแอลเดิน 7-Eleven (แอลชอบมาก)

ดึกๆ กลับบ้าน เอาแอลไปอาบน้ำ, ต้มน้ำสำหรับชงนมรอบดึก, ล้างขวดนมที่แช่น้ำไว้, นึ่งขวดนม, ตอบอีเมลลูกค้า, อัพเดทเวปไซต์ต่างๆ

นอนเที่ยงคืน-ตี 2 แล้วแต่แอลจะหลับเวลาไหน

เวลาในแต่ละวัน หมดไปกับกิจกรรมที่ Fixed ค่อนข้างมาก จะมีเวลาเหลือให้ทำอย่างอื่น ก็แค่ไม่มาก เพราะแอลยังเล็ก

แต่เอาจริงๆ กิจวัตรประจำวันของแอน ยังหนักกว่าที่พูดถึงทั้งหมดนี้มาก เทียบกันไม่ได้เลย

คนเป็นแม่ทั้งต้องดูแลบ้าน ดูแลแอล ดูแลอาหารการกินต่างๆ ฯลฯ

ความเอาใจใส่ของแม่ ที่มีต่อลูก มันมากกว่าของพ่อ อย่างรู้สึกได้เลย

ใครที่บ่นว่าชีวิตเหนื่อยยาก ลำบาก ถ้าได้มีลูกซักคน แล้วจะรู้ว่าคนเป็น “แม่” นั้นเหนื่อยกว่ามาก