เมื่อวานได้มีโอกาสไปทานขนมที่ร้านๆ หนึ่ง อยู่ในพื้นที่สวนหลวงสแควร์ เป็นร้านเล็กๆ ห้องเดียว แต่งร้านแนวญี่ปุ่น ชื่อร้านวาบิฉะ (WABICHA)
ระหว่างที่ตัดสินใจว่าจะแวะเข้าไปลองดีไม่ลองดี (เพราะราคาที่ค่อนข้างแพง) คุณลุงซึ่งน่าจะเป็นเจ้าของร้าน ก็เปิดประตูออกมาเพื่อแนะนำขนม แกเล่าว่าขนมที่นี่อร่อยมาก แกนำเข้ามาจากญี่ปุ่น คัดเองกับมือ ว่าขนมตัวไหน ต้องมาจากเมืองไหน เจ้าไหน ถึงจะอร่อย ระหว่างที่พูด ก็ยิ้มแย้มแจ่มใสมาก จนเราอดเกรงใจไม่ได้ แต่ด้วยเด็กๆ ยังไม่ได้กินอะไร ไม่อยากให้กินขนมก่อนกินข้าว เลยบอกคุณลุงไปว่า แล้วจะแวะมาใหม่
ออกจากร้านคุณลุง ก็เดินไปกินข้าวอีกร้านในบริเวณใกล้เคียง เสร็จก็อดนึกถึงร้านคุณลุงแกไม่ได้ เลยตัดสินใจแวะไปอีกรอบ แต่รอบนี้ไม่เจอคุณลุง พนักงานว่าแกออกไปทานข้าว เลยดูเมนูแบบผ่านๆ หาขนมที่น่าจะอร่อย แล้วไม่แพงมาก มาลองชิมดู (แต่ก็แพงอยู่ดี ชิ้นละ 100+ ทุกชิ้น) พอสั่งเสร็จ คุณป้า (เดาว่าน่าจะเป็นแฟนคุณลุง) เดินมาที่โต๊ะ เข้ามาแนะนำไอศกรีมชาเขียวนำเข้าจากญี่ปุ่น บอกว่าอร่อยมากกก คัดมาอย่างดี จากเมืองอะไรซักอย่างจำไม่ได้ ถ้วยละ 180 บาท (แพงแบบพรีเมี่ยมมาก ถ้าเทียบกับไอติมวอลล์ ที่ปัจจุบันถ้วยละ 10 บาท) แต่ด้วยความที่แอนชอบกินชาเขียว เลยลองสั่งมาถ้วยนึง
เสริฟ์มาบนหินแบบญี่ปุ่น ช้อนไม้นำเข้าอย่างสวย (ซึ่งภายหลังคุณลุงมอบให้เป็นของขวัญ ให้ลูกชายจอมซน 2 คน คนละอัน) ไอศกรีมรสชาติดีอย่างที่คุณป้าแนะนำ ทีแรกคิดว่าเด็กๆ จะกินไม่ได้ ที่ไหนได้ แย่งกันกินจนแทบไม่เหลือให้ป๊ากับม๊ากินเลย สงสัยจะชอบกันมาก
พอกินไอศกรีมหมด ขนมอย่างอื่นที่สั่งไปทีแรก ก็เริ่มทะยอยมาเสริฟ์ (ไอติมมันสำเร็จรูป เลยมาเสิร์ฟก่อนอย่างอื่น)
อันนี้เป็น Chocolate Roll เด็กๆ ชอบมากอีกอัน หวานนุ่มลิ้น แต่ไม่หวานจนเลี่ยนเกินไป อร่อยใช้ได้เลย บนจานตบแต่งด้วยน้ำตาลก้อน ทำคล้ายๆ ก้อนหินเล็กๆ วางอยู่รอบๆ จาน อันนี้ลูกคนโตชอบมาก หยิบกินเล่นสนุกมือเลย
อันนี้เป็น Green Tea Roll สั่งคู่กับมัจฉะ ลาเต้ (โปรโมชั่นที่จัดช่วงนั้นพอดี) เสียดายดันลืมถ่ายรูปน้ำมาด้วย เลยมีแต่รูปเค้กโรล อันนี้เด็กๆ ไม่ชอบ เพราะมันออกรสขมชาเขียวนิดๆ แต่ผู้ใหญ่กินใช้ได้เลย นุ่ม ฝาด หวานอ่อนๆ ได้รสชาเขียวกำลังดีทีเดียว ส่วนน้ำมัจฉะลาเต้ เด็กๆ แย่งกันดูดจนหมดแก้วภายใน 30 วินาที ไม่ต้องบอกว่ารสชาติเป็นไง (เพราะไม่ได้กิน กินไม่ทันเด็กๆ 555)
พอกินเสร็จคุณลุงก็กลับมาจากทานข้าวพอดี ก็แวะเข้ามาคุยกับโต๊ะเรา แล้วก็แนะนำว่าโมจิที่นี่สุดยอดมาก นำเข้าจากร้านขนมที่ดังที่สุดในโอซาก้า ฟังแล้วก็เคลิ้มเลย แต่ก่อนสั่ง ก็ไม่ลืมที่จะถามราคาคุณลุง ว่าราคามันเท่าไหร่ แพงไม๊ คุณลุงเอามือตบบ่าเราเบาๆ แล้วพูดว่า ร้อยกว่าบาท อย่าไปคิดมาก ของดีๆ ได้กินแล้วถึงรู้ (แกเข้าใจพูดแหะ) บวกกับแอนเป็นคนชอบกินขนมชาเขียว ยิ่งโมจิยิ่งชอบ ขนาดตอนไปเที่ยวโตเกียว ยังไปดั้นด้นหาซื้อแทบทุกร้านของฝาก จนสุดท้ายไปได้กินของดีในถิ่น Ginza ซึ่งราคาแพงระยับทีเดียว แต่ก็ตัดใจซื้อ เพราะมันอร่อยจริงๆ
ว่าแล้วก็บอกคุณลุง เอามาลองชิ้นนึง โมจิชาเขียว เสริฟ์มาบนก้อนหินคล้ายๆ กับไอศกรีม ให้มีดไม้มา 2 อัน ตัวแป้งไม่หนาเกินไป แต่ยังมีความเหนียวหนึบหนับกำลังดี หลังจากตัดเป็นชิ้นเล็กๆ แป้งยังยึดไส้ชาเขียวไว้อย่างดี รสชาติไม่เหมาะกับเด็กๆ เพราะมีรสขมของชาเขียว แต่พอกลืนลงคอ มีรสอมหวานนิดๆ กำลังดี ไม่ถึงกับขมคอซะทีเดียว เด็กๆ ชิมไปชิ้นเล็กๆ ก็ขอผ่าน ไม่กินต่อ ส่วนตัวก็ไม่ได้ชอบชาเขียวมาก เลยผ่านด้วยคน (ชิ้นมันเล็กด้วย) ส่วนแอนพอได้ลองคำแรก ชอบมาก บอกว่าอร่อยกว่าที่ Ginza ซะอีก กินคนเดียวหมดก้อนเลย กินไปชมไปไม่หยุด อร่อยน้ำตาไหล (น้ำตาไหล เพราะไม่มีเงินจะจ่าย ต้องรูดบัตรกันเลยทีเดียว)
อันนี้เป็นช้อนที่คุณลุงให้ไว้เป็นของขวัญให้เด็กๆ
คุณลุงนอกจากจะใจดี เป็นมิตร รู้ลึกรู้จริงในสิ่งที่ทำแล้ว ยังทำร้านด้วยใจ แบบสัมผัสได้ ซึ่งนับวันยิ่งหาได้ยาก ยิ่งยุคนี้เป็นยุคเปิดร้านกาแฟเป็นว่าเล่น ยิ่งหาคนที่ใส่ใจในรายละเอียดขนาดนี้ได้น้อยมากๆ ใครอยากลองกินขนม รสชาติญี่ปุ่นแท้ๆ แนะนำให้ไปลองกินที่ร้าน WABI CHA ดู เมื่อคืนลอง google ดู เห็นว่ามี 2 สาขาแล้ว ไม่รู้ปกติคุณลุงจะอยู่ประจำสาขาไหน ได้ไปกิน + ได้ฟังคุณลุงเล่าประสบการณ์การนำเข้าขนมแต่ละชิ้นแล้ว ประทับใจมาก ก่อนแวะไป โทรสอบถามทางร้านว่าลุงเจ้าของร้านอยู่ไม๊ก็ดี ไปทานขนมแล้วไม่ได้เจอคุณลุง เหมือนมันจะขาดอะไรไปเลยทีเดียว
